4 Ιουλίου 2008

2310 Notting Hill


Απόγευμα στο κέντρο της πόλης. Ένα παιδί πασχίζει να καθαρίσει τα τζάμια του αυτοκινήτου μιας τύπισσας που φτιάχνει τα μαλλιά της στον καθρέφτη. Ένας σκύλος που του έχουν κλέψει την περηφάνια κοιμάται στο γρασίδι μιας πόλης που δεν ονειρεύεται. Κι όμως, όταν είσαι μακριά, σου μοιάζουν όλα αυτά τόσο ωραία, που σε καλούν σαν άλλες σειρήνες να επιστρέψεις. Και επιστρέφεις. Ιούλης. British Airways. Κι ενώ βλέπεις το αεροπλάνο να προσγειώνεται, νοιώθεις μια χαρά ανείπωτη στης καρδιάς σου τους χτύπους, ακούγοντας τον πιλότο να λέει: « Η θερμοκρασία στην Ξεσσαλονίκη θα είναι…». Και παίρνεις τις βαλίτσες γεμάτος προσμονή να δεις οικογένεια, φίλους και γνωστούς, να δεις τον σκύλο που, αν και δεν βρίσκει γρασίδι να ξαπλώσει, έχει βρει μια καβάτζα, και ποιος ξέρει τι νομίζει στο μυαλό του πως μπορεί να είναι. Ίσως γρασίδι next generation. Και είναι αλήθεια. Δεν υπάρχει πιο ωραία μυρωδιά από αυτή της πόλης την πρώτη μέρα που γυρνάς. Και το αεράκι το δικό της δε συγκρίνεται, όσα απογεύματα κι αν έχεις περάσει στο High Park. Όσα κοπλιμέντα κι αν έχεις ακούσει στο Notting Hill. «Είσαι Έλληνας στ’ αλήθεια; Γιατί νόμιζα ότι είσαι Ισπανός;» «Γιατί τους έχετε υπερεκτιμήσει», απαντούσα, με διάθεση να ανατρέψω την εντύπωση για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.! «Έλληνες ήταν οι Θεοί». Και έρχεται το πρώτο πρωινό αεράκι, μετά το πρώτο ξενύχτι με τα φιλαράκια να σου λένε ιστορίες που έχεις χάσει. Για γκόμενες ξανθιές, ψηλές, λεπτές, για τον γκέι που τους έκανε καμάκι, έξω από το «Θερμαϊκό». Κι αν ο χρόνος σταματούσε σε εκείνο το σημείο, όλα θα ήταν τόσο ονειρικά. Έλα, όμως, που δεν σταματά, κι όσο περνάει ο καιρός, αρχίζουν να σου λείπουν οι Coldplay που είδες στο Λονδίνο, σου λείπει ο Fiennes που έβλεπες στα δύο μέτρα στο Epitafy for George Dillon στο Albert Theatre. Και, φυσικά, δε σου λείπουν επειδή τα έβλεπες εκεί, στην ξενιτιά. Και η ξενιτιά φαντάζει ωραία όταν είσαι σπίτι. Όμως, σου λείπουν, γιατί ξέρεις πως εδώ, σε αυτήν την πόλη ποτέ δε θα τα δεις. Και φεύγεις. Άλλος για την Αθήνα, άλλος για το Λονδίνο, Παρίσι. Και όπου σε βγάλει ο δρόμος. Κι εγώ μένω εδώ. Για την ακρίβεια, μεταξύ εδώ κι εκεί. Γιατί, αν πάω εκεί, ποτέ δε θα είμαι μόνο εκεί. Αλλά και εδώ να μείνω, δε θα είμαι ποτέ εδώ. Και θα γίνω πενήντα, και θα λέω όλα αυτά που έλεγαν οι πενηντάρηδες όταν ήμουν είκοσι πέντε. Όλα αυτά που, όταν τα άκουγα, χαμογελούσα, και έλεγα: «Εγώ ποτέ δε θα τα πω!». Και στέκω εδώ να κοιτώ το νερό. Αλλά, μα την αλήθεια, δεν ξέρω αν βλέπω το νερό της Νύφης του Θερμαϊκού ή το νερό του Τάμεση ή αυτό του Σηκουάνα. Κι εκεί που το νερό κυλά, μια λάμψη στο μυαλό μου μου λέει: Γιατί να μη φέρω το εκεί εδώ; Γιατί να μην αλλάξουμε την πόλη; Να μην αλλάξουμε διάθεση, ζωή και όνειρα; Και προσπαθώ. Γιατί αυτή η πόλη έχει ανάγκη από προσπάθεια. Και τότε θυμάμαι ένα φίλο μου αδερφικό, που στα δεκαέξι, με το άγχος να μην μας πιάσουν, έγραφε στον τοίχο του σχολείου: «Κάντε Επάν-ταση, τώρα!». Κάντε τη λοιπόν την επανάστασή σας ξεκινώντας από σήμερα, κάντε τη.

42 σχόλια:

  1. Χρειάζονται και οι κατάλληλοι πολίτες καλέ μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναμφισβήτητα αλλά ας το ξεκινήσουμε εμείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρητορικό το ερώτημα φαντάζομαι..
    Καλό θα ήταν να ερχόταν λίγο απο το Λονδίνο εδώ..
    Αν αλλάζει γιατί όχι;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ωραίο άρθρο ταχυδρόμεεεεε. Θα συμφωνήσω όμως με το patsiouri. Χρειάζονται οι πολίτες. Έξω έχουν άλλη νοοτροπία απ'ότι εδώ. Λιγότερο ατομικιστές, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Οι υπόλοιποι είτε θα το παλέψουμε στην Ελλάδα είτε θα φύγουμε κι εμείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μετά από 7 χρόνια ζωής σε μία άλλη χώρα και 2,5 χρόνια από την μέρα της επιστροφής μου, είμαι πολύ κοντά στο να πάρω την απόφαση και να ξαναφύγω.
    Αν υπάρχει κάτι που με κρατάει σε αυτήν την χώρα και μάλιστα σε αυτήν την πόλη που όσο ήμουν μακρυά της, φάνταζε το ομορφότερο μέρος του κόσμου για μένα, είναι κάποιοι άνθρωποι σαν κι εσένα και τους άλλους αναγνώστες σου, που ακόμα πιστεύετε πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και να "αναστηθεί" η πόλη μας!!! (και καλά κάνετε και μπράβο σας)
    Τί κρίμα που αναρωτιέμαι για τον εαυτό μου : πιστεύω όπως κι εσείς... ?
    Αχ, Θεσσαλονίκη μου, γλυκιά μου, μεταναστο-μάνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα χαλασω την μαγεια του αρθρου σου, αλλα με Ψωμιαδη, Παπαγεωργοπουλο αι Ανθιμο ποσες ελπιδες μπορει να εχει αυτη η πολη;;;
    Ναι, πρεπει να αλλαξουμε και μεις. Η νοοτροπια μας, η παιδεια μας, πολλα...
    Αλλα το ψαρι βρωμαει απο το κεφαλι. Και το δικο μας ψαρι δεν βρωμισε απλα, εχει σχεδον ..σαπισει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΜΕ ΚΑΛΥΨΕ ΠΛΗΡΩΣ Ο ΑΣΗΜΩΝΗΣ...

    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μηπως τελικα οι αλλαγες πρεπει να ξεκινουν απο μεσα μας?Μηπως ειναι το αιωνιο ανικανοποιητο η αναμφισβητητη μαστιγα..δεν ξερω
    Νιωθω αχαριστη κ φευγατη.Μαλλον ελλιπης..τις περισσοτερες φορες..
    Sorry για το απαισιοδοξο σχολιο αλλα με αγγιξε το ποστ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. (Παλι δεν ειπα καλησπερα..)
    Καλησπερα!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προχθές βράδυ ήμουν σε μια εκδήλωση. Ξέρεις απ΄ αυτές που με τραβολογάνε και πάω αναγκαστικά. Κάποια στιγμή εμφανίσθηκε ο κάγκουρας (βλ.ζορονομάρχης). Άρχισαν να τον χειροκροτούν, να σηκώνονται όρθιοι και να του στέλνουν φιλιά και να τον χαιρετούν λες και ήταν ο αδελφός τους που γύρισε απ΄ την Αυστραλία.
    Μου ρθε ο θάνατος. Ντράπηκα για τον τόπο μου, ντράπηκα για μένα που ήμουν εκεί, ντράπηκα για λογαριασμό όλων αυτών που δυστυχώς το επίπεδό τους είναι πιο χαμηλό κι απ΄ το κουνουπίδι (τι μου φταίει το κουνουπιδάκι το καημένο;). Θλίψη φίλε μου ταχυδρόμε. Σου μιλαω για κατάντια. Και συ ονειρεύεσαι επανάσταση. Με ποιούς; Δείξτους μου να σου πω αν θα κάνουμε επανάσταση ή αν θα πάμε για φρέντο στην παραλία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ καλό post. (χωρίς κενά)
    Είδες Coldplay, live; (κι εγώ θέλω)
    Η Ελλάδα δε συγκρίνεται με άλλη.
    Και κυρίως οι Έλληνες.
    Καλή σας μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν αλλάζουν έτσι οι άνθρωποι για να αλλάξουν τις καταστάσεις. Οι επαναστάσεις πρέπει να προέλθουν από τους νέους. Όσο οι νέοι τσακώνονται σε πολιτικές παρατάξεις και έχουν την ίδια νοοτροπία με τους παππούδες τους, δε θα αλλάξει τίποτα.

    κάποιοι προσπαθούν. Και καταντούν γραφικοί. Η μητέρα μου που πάντα έκανε ανακύκλωση ακόμα και όταν οι εφημερίδες που μάζευε για να πετάξει στον ειδικό κάδο κατέληγαν και πάλι στις χωματερές παρέα με τα άλλα σκουπίδια γιατί απλά ο δήμος είχε τους κάδους χωρίς να έχει κάπου να τους αδειάσει.

    Εκείνος που διοργανώνει μια πολιτιστική εβδομάδα και δεν έχει αντίκρυσμα από τον κόσμο.

    Ο μόνος που βάζει υποψηφιότητα και έχει όραμα και δεν εκλέγεται.

    Και η μητέρα μου συνέχισε να κάνει ανακύκλωση μέχρι που έφεραν πέρσι καινούριους κάδους που απ'ότι φαίνεται πλέον το περιεχόμενό τους καταλήγει εκεί που πρέπει.
    Και εκείνος θα συνεχίσει να προσπαθεί για μια πολιτιστική εβδομάδα με την ελπίδα να πετύχει.
    Και ο πολιτικός θα ξαναβάλει υποψηφιότητα, και πιθανότατα δε θα εκλεγεί ποτέ. Αλλά θα ελπίζει.

    Επιπλέον πάντα θα νοσταλγούμε τα μέρη που είμασταν φοιτητές γιατί εκεί μεγαλώσαμε ουσιαστικά και περάσαμε από το στάδιο το παιδικό στο ενήλικο.

    Καλά να περάσεις σήμερα, Κυριακή γαρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. καλε,μην βαζετε τοσο μεγαλα κειμενα,που να τα διαβασεις ολα αυτα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι να προσθέσω, φίλε μου, στα δυο θαυμάσια κείμενά σου, και τι στα πικρά σχόλια των φίλων σου;

    Λυπάμαι βαθιά, πίστεψέ με, γιατί και τα δικά μου παιδιά είναι με το ένα πόδι σε άλλες χώρες! Και το χειρότερο; Δεν τα κακίζω, γιατί πρέπει να τα αφήσω να κυνηγήσουν το όνειρό τους, ενώ εδώ θα θαφτούν -και όχι μονάχα οικονομικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μήπως τελικά είμαστε πολλοί και σιγά σιγά την ξεκιν΄σηουμε τη επανάσταηση; Τα ιστολόγια προσφέρουν μεγάλες δυνατότητες και το έχουμε αποδείξει. Ας μην αφήσουμε κανέναν να μας χαλάσει το όνειρο, εγώ δηλώνω παρόν..

    Καλημέρα σε όλους!

    Α! Και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. αν και στην άλλη ακρη της Ελλάδας ταχυδρόμε-στην Κρήτη- το ποστ σου εκφράζει απόλυτα και τους δικούς μας πόθους..
    θεωρώ ότι φύσει είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και ακόμη πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να ανατρέψουν την ελληνική πραγματικότητα.. ίσως μάλιστα κάποτε να αλλάξει.. κάποτε!εγώ όμως γιατί να ζω κάθε μέρα τη μίζερη πλευρά της Ελλάδας, μέχρι να γίνω ένα μ αυτούς που βρίζω και σιχαθώ κι εγώ η ίδια τον εαυτό μου?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα Πηνελόπη μου, να μην γίνουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πολλες φορες εχω νιωσει οτι οπου κι αν βρισκομαι, καποια κομματια μου θα μενουν αλλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Telika se kAthe gonia tis xoras yparxoyn ta idia provlimata (na min po kati allo). KAthe ellinas politis otan einai sto exoteriko skeftetai ta idia: ti oraia pou einai, politismena klp klp klp klp. Energei (sto exoteriko) tis perissoteres fores os Europaios. Otan epistrefei sta patria edafi omos.... H teleia metamorfosi.....
    Paei o europaikos aeras...
    File taxydrome den xero ean yparxoune polli (sto esoteriko) etoimoi gia epanastasi, sigoura omos eimaste polloi gia apasyrsi.
    kalo apogeuma

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. όλα μέσα μας είναι, φτάνει να υπάρχει όραμα. απ΄την πραγμάτωση της ατομικότητας ξεκινάμε για να γίει ο κόσμος καλύτερος. η επανάσταση γίνεται πρώτα μπροστά στον καθρέφτη. και μετά, φτιάχνει συνθήματα.

    καλημέρα...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Άντε πάμε τη μικρή δική του επανάσταση ο καθένας. Φιλιά, καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ωραίο το κείμενό σου. Ο στόχος μας να είναι: "Γιατί να μη φέρω το εκεί εδώ;" Πολύ μου άρεσε!
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ταχυδρόμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τέτοια νοοτροπία σαν τη δική σου χρειάζεται η Θεσαλλονίκη.
    Γιατί υπάρχει και η άλλη όπου θεωρεί πως υπάρχει συνομωσία της Αθήνας κατά της συμπρωτεύουσας.
    Και αν ακόμα και το παραπάνω έχει δόσεις αλήθεια ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται είναι λανθασμένος.
    Αλλαγή ναι με φρέσκα μυαλά.
    Καλό καλοκαίρι απο εμένα αφού κάνω παύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Kαλημερες στην Ξεσαλλλονίκη.
    Αν και με μπέρδεψες λίγο, ομολογώ οτι εχω βρεθεί στη μεση της πόλης να χαζεύω και να κάνω σκέψεις σαν και τις δικές σου.
    Σαν να βρίσκομαι σε σταυροδρόμι και να σκέφτομαι άσχετα.
    Μετά θα αποφασίσω ποιό δρόμο να πάρω αφου εχω σκεφτεί όλα εκεινα τα άσχετα.
    Μπλούμ στον φραππέ μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Εγώ θα πάρω την "Επάν-τάση" και θα ξεκινήσω την άνοδο..Καλησπέρες ανηφορικές..ουφ..κουράστηκα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλησπέρα Ταχυδρόμεεεεεεεεεε!!
    Νά 'μαι κι εγώ!
    Καταρχήν το θέμα που έθιξες είναι το κυριότερο για τους πολίτες αυτής και της κάθε κοινωνίας! Αλλά είναι και τόσο πολύπλευρο το ζήτημα!
    Όποιος θέλει να πολεμήσει θα βρει τον τρόπο και τη δύναμη (αν και δεν είναι εύκολο)!
    Δεν πρέπει να τα παρατάμε και να γινόμαστε σαν και αυτούς που μισούμε!
    Το να κάνεις αυτό που πρέπει που είναι και το σωστό και τελικά το αυτονόητο, το λιγότερο μπορεί να δώσει θάρρος και δύναμη σε κάποιον άλλο που το σκέφτεται!

    Τελικά είμαστε πάρα πολλοί, μην το γελάτε!
    Και γινόμαστε περισσότεροι συνεχώς!
    Πρέπει μονάχα να βρεθεί ο τρόπος να συντονιστούμε!
    έχουμε χρέος απέναντι στους εαυτούς μας και απέναντι στους υπολοίπους και στους επόμενους που θα ΄ρθουν, όπως και προς τη φύση!
    Γι' αυτό το να τα παρατάς σε κάνει φυγόπονο το λιγότερο και παρτάκια!
    Βρές, άνθρωπε, τη δύναμη και συνέχισε!

    Αλλιώς θα το ρίχναμε άλλος στις μπύρες, άλλος στους μπάφους, άλλος στα χάπια...
    Και τι μ'αυτό, το πρόβλημα υπάρχει και σε περιμένει να το λύσεις!
    θα είναι εκεί και θα σε περιμένει, όσο κι άν κρύβεσαι!
    Θέμα χρόνου είναι μόνο!
    Αυτά τα λίγα είχα να πώ!
    Αισιοδοξία βρε!
    Άντε ντέ δεν είναι δα και μπαμπούλας!


    Τις καλημέρες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Καλώς μας ήρθες kikop80!

    Εσύ και το πείσμα σου!

    Μετράω κεφάλια εεεεε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ωραία τα λες!
    ζηλεύω οικτρά για τους coldplay..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Mε συγκίνησες ταχυδρόμε μου. Δεν ξέρω αν ήταν αυτός ο σκοπός σου αλλά τα κατάφερες. Μάλλον φταεί που άγγιξες και ευαίσθητη χορδή μου καθώς κι εγώ ετοιμάζω τη δική μου επανάσταση. Καλό ξημέρωμα! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Συγκινητικο αρθρο.. Μου εδωσε ομως διαθεση να κανω κι εγω την δικη μου επανασταση απο σημερ. Και νομιζω οτι μπορω. Να εισαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. cinderella

    Ο ταχυδρόμος είναι εδώ!

    μπουρμπουλήθρα

    Μαζί μπορούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Μια καρδιά μοιρασμένη...Πότε σε τραβάει το εδώ, πότε το εκεί. Ανάλογα με τις επιλογές. Εδώ είναι δύσκολο όταν είναι στην ίδια χώρα, πόσο μάλλον όταν είναι και πιο μακριά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Δεν ξέρω γιατί μα το συγκεκριμένο πόστ με συγκίνησε..δεν είμαι Ελληνας ούτε σπουδάζω Λονδίνο..Αλλα περνω κάτι παρόμοιο..

    Δεν χρειάζεται αλλαγες μια πόλη που έχει μια ιστορία πανέμορφη, που γράφτηκε στους αιώνες..και όσο και να το κάνουμε η Θεσσαλονίκη είναι κάτι περισσότερο απο Λονδίνο..απο οποιαδήποτε πολή του εξωτερικου..δεν ξέρω πως να το εξηγήσω να σ κάνω να καταλάβεις..Απλά είμαι άνθρωπος που πιστεύει πως τίποτα δεν χάνεται στα αλήθεια..μένει κρυμμένο και δίνει παλμό..αυτό τον παλμό που τρελλένει και τον πιο κατσούφη Ελληνα που καπου στην πορεία, έχασε τον "δρόμο"..

    καλησπέρα..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολίασαν και τους ευχαριστώ: