Έχουμε πτωχεύσει ως κοινωνία. Ας αποτελέσουν οι Δημοτικές Εκλογές μια νέα αρχή!

Ένα νέο Πολιτικό Μανιφέστο που θα έχει επίκεντρό του τον άνθρωπο, την κοινωνία και τις μελλοντικές γενιές μοιάζει περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Μια ανθρωποκεντρική αντίληψη που θα βασίζεται στις σταθερές αξίες που δημιούργησε το Πολιτικό Σύστημα προτού αυτό εκφυλιστεί θα ήταν η μόνη απάντηση στην σημερινή κρίση του συστήματος. Πρέπει να το ομολογήσουμε: οι σχέσεις της κοινωνίας όπως τις γνωρίζουμε μέχρι χθες δεν μπορούν να απαντήσουν σε καμιά από τις σημερινές αναζητήσεις των ανθρώπων, δεν μπορούν να δώσουν καμιά λύση στο αδιέξοδο που όλοι μαζί κατευθυνόμαστε.

Σε μια όμορφη παρέα που αποτελούνταν από νεότερους και μεγαλύτερους στο ΚΑΠΗ του Φιλύρου μιλούσα για την αναζήτηση μιας ουτοπίας τόσο υλικής (περισσότερα χρήματα) όσο και συναισθηματικο-κοινωνικής (καλύτερη ζωή). Στην ατέρμονη αυτή αναζήτηση για το καλύτερο, η τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να προσφέρει στον συνάνθρωπο.

Πάρτε για παράδειγμα την τραγική -εν έτη 2010- πλατεία του όμορφου κατά τα άλλα Φιλύρου. Η πλατεία, βλέπετε, αποτελούσε πάντα τον γεωγραφικό εκείνο τόπο που συγκεντρώνονταν οι άνθρωποι του χωριού. Εκεί τα παιδιά παίζανε, οι μεγαλύτεροι φλερτάρανε, οι νεαροί γονείς καμαρώνανε τα πρώτα βήματα των παιδιών τους και εκεί πάλι ο παππούς και η γιαγιά καμάρωνε το εγγόνι. Τί γίνεται όμως όταν λείπει η πλατεία; Ο κοινωνικός ιστός κλονίζεται συθέμελα. Οι άνθρωποι αποξενώνονται, δεν έχουν κοινό σημείο αναφοράς και οδηγούμαστε σταδιακά σε υπνούπολεις, τις οποίες επισκεπτόμαστε κάθε βράδυ και εγκαταλείπουμε με το πρώτο χάραμα. Οι συλλογικές αναζητήσεις λείπουν, και μαζί μ’ αυτές τα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο, για μια καλύτερη συλλογική ζωή. 

Ο ρόλος του Δημάρχου στον σχηματισμό και στην καθοδήγηση του κοινωνικού ιστού της πόλης του ήταν ανέκαθεν μια παρεξηγημένη υπόθεση. «Δεν έχουμε χρήματα», σπεύδουν να απαντήσουν πολλές φορές οι Δήμαρχοι για όλα αυτά που απαιτεί ο κόσμος. Δεν χρειάζονται χρήματα θα απαντήσω εγώ. Μεράκι χρειάζεται, διάθεση και όραμα για ένα αύριο που μας ανοίγει την πόρτα. Το θέμα είναι αν εμείς να την κρατήσουμε ανοιχτή, ή θα μας κλείσει την πόρτα στα μούτρα για τα καλά...