20 Ιανουαρίου 2012

98,99,100. Φτου και βγαίνω! Η Θεσσαλονίκη μετράει 100 χρόνια ελευθερίας. Περιοδικό Biscotto

Ονειρεύτηκα μια πόλη Ευρωπαϊκή. Αναζητώ για τη γενιά μου αυτά που δεν ευτυχήσαμε να ζήσουμε. Μιας γενιάς που δεν έζησε το θρυλικό τραμ της πόλης, δεν έζησε το Σεπτέμβρη του ’65 τη δημιουργία του πρώτου τηλεοπτικού σταθμού -εδώ στη δικής μας Διεθνή Έκθεση-, δεν έζησε μια Θεσσαλονίκη χωρίς καυσαέρια και με ιδιαίτερους πνεύμονες πρασίνου, δεν έζησε μια Θεσσαλονίκη με ανοιχτούς δρόμους, σχολεία χωρίς ψηλά κάγκελα.
Η γενιά μου, αντιθέτως, σπουδάζοντας σε μεγάλο ποσοστό σε πόλεις του εξωτερικού και κυρίως της Αγγλίας, αντίκρισε στα ράφια των Waterstones - γνωστή βρετανική αλυσίδα βιβλιοπωλείων-, ένα μόνο βιβλίο να αναφέρει το όνομα Θεσσαλονίκη. Το βιβλίο με τίτλο, «Θεσσαλονίκη, πόλη των φαντασμάτων» του Mark Mazower. Salonica, city of ghosts.
 Η δική μου γενιά συμμετέχει στο γνωστό πια σε όλους facebook και με περηφάνια συμμετέχει στο group «Η Μακεδονία είναι Ελληνική», και το πιστεύει. Και φυσικά είναι. Η δική μου γενιά τρώει δικάβαλο στον Εικοσιδιό και ξενυχτά μέχρι το πρωί. Η δική μου γενιά ψάχνει να παρκάρει, επιβαρύνει την ατμοσφαιρική ρύπανση με τους ατελείωτες κύκλους στην πόλη, και τελικά διπλοπαρκάρει όπου βρει.
Το Περπατώντας Ανάμεσα του Σπύρου Βούγια αναφερόταν στο «ανάμεσα σε δυο πρόσωπα» της Θεσσαλονίκης. Η γενιά του Βούγια έζησε και ζει τα δύο πρόσωπα αυτής της πόλης. Στη δική μου γενιά, όμως, δεν υπάρχουν δύο πρόσωπα. Υπάρχει ένα, και αυτό είναι απρόσωπο. Από τη μιζέρια και τη στασιμότητα των προηγουμένων να είναι η δική μου γενιά που θα φέρει τα πάνω κάτω. Με το Θεσσαλονίκη 2014, αποδείξαμε ότι αξίζουμε πολλά. Η δική μας γενιά. Με ελάχιστα ως μηδαμινά κονδύλια και βοήθεια από ελάχιστους ανθρώπους σηκώσαμε την πόλη μας ψηλά. Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014.
Σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε την κρίση μέσα από τα θετικά που θα αφήσει, είναι η επιστροφή στην ουσία των πραγμάτων.

Ας είναι λοιπόν το 2012 το τέλος της απελευθέρωσης και η αρχή της ελευθερίας σ’ αυτή την πόλη που αγάπησε και αγαπήθηκε, που δημιούργησε και δημιούργησε, που τραγούδησε και τραγουδήθηκε αλλά πάνω από όλα, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ!

1 σχόλιο:

Σχολίασαν και τους ευχαριστώ: