11 Ιουνίου 2012

Το μέλλον μας το γράφουμε εμείς


Η κοινωνία βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Έχουν εκλείψει ή δεν ακούγονται οι φωνές εκείνες που σε άλλες εποχές θα καθοδηγούσαν τη σκέψη τους και θα άνοιγαν τον δρόμο. Οι πολίτες έχουν χάσει εδώ και δεκαετίες την ουσιαστική δικαιολόγηση της ψήφου τους με βάση το συμφέρον της κοινωνίας. Το μόνο που έχει μείνει είναι το ατομικό συμφέρον. Εγώ, εδώ και πολλά χρόνια φωνάζω για το στραβό δρόμο που άλλοτε έπαιρνε η κοινωνία και άλλοτε την οδηγούσαν οι ταγοί της. Αλλά αυτή δεν είναι η ουσία, η ουσία είναι τί έλεγε η κοινωνία.

Τί έλεγε η κοινωνία όταν εδώ και 2 χρόνια, όταν υπήρξε κάθε προσπάθεια αντίστασης στην παραμικρή αλλαγή. Όχι στις αλλαγές στην Υγεία, όχι στις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, όχι στις αλλαγές στην Παιδέια, όχι στις αλλαγές στις ΔΕΚΟ, όχι στις αλλαγές στους Δημόσιους φορείς, όχι στις αλλαγές στους Δήμους. ΟΧΙ.

Έτσι σήμερα, χιλιάδες καρκινοπαθείς δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, έκπληκτοι συμπολίτες μας μετά από τον μόχθο μιας ζωής θα πάρουν τις συντάξεις τους έπειτα από δύο χρόνια, τα Πανεπιστήμια δεν έχουν χρήματα να λειτουργήσουν. Για να αποφύγει δε το κράτος τη στάση πληρωμών στους εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους που δικαίως ή αδίκς απασχολεί έχει οδηγηθεί σε στάση πληρωμών των προμηθευτών, την άρνηση επιστροφής του ΦΠΑ σε ελεύθερους επαγγελματίες που το δικαιούνται, την άρνηση πληρωμών γενικώς σε όποιον συνεργάστηκε μαζί τους. Αποτέλεσμα: δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσης να έχουν κλείσει τον τελευταίο χρόνο οδηγώντας σε απόγνωση επιχειρηματίες, ιδιωτικούς υπαλλήλους και όλους όσους ενώ υπήρξαν συνεπείς κα έντιμοι πληρώνουν τα λάθη ασυνεπών και ανέντιμων πολιτικών.
 
Τα παιδιά του κομματικού σωλήνα έδινα μάχη σώμα με σώμα με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Αυτοί που έβγαλαν εκατομμύρια από τις μίζες κατήγγειλαν τη μηχανογράφηση, τα συστήματα elenxis χάλαγαν δια μαγείας, τα συστήματα συνταγογράφησης εχόταν επίθεση από χάκερς. Το κόμμα επικράτησε και πάλι.

Η αντιμνημονιακή μανία, εκπροσώπησε κάθε ιδιοτελε΄ς ακι πελατειακό συμφέρον. Δεν ισχυρίζομαι πως δεν έγιναν λάθη. Έγινα πολλά και ακόμα περισσόετρα που δε γνωρίζουμε. Οι δυνάμεις όμως της ακινησίας που αρνούταν οποιαδήποτε εξέλιξη ακι πρόοδο πδήγησαν τη χώρα στο σήμερα. Οδήγησαν τη χώρα τη ΧΑ στη Βουλή. Στην σημερινή ακυβερνησία. Στη χρεοκοπία των Δήμων.

Ας πάψουμε να πιστεύουμε πως όλος ο κόσμος μας φθονεί. Ας πάψουμε να πιστεύουμε πως η ΕΕ ξαφνικά δεν μας συμπαθεί. Αυτοί μας έδωσε το Πακέτο Ντελόρ, τις επιδοτήσεις, τα ΕΣΠΑ, τα Jessica και αυτή συνεχίζει να μας τα δίνει. Στις επόμενες μέρες η χώρα θα ζήσει ανεπανάλπτες μέρες για τη δική μου γενιά. Ένα κομμάτι του εαυτού μου εύχεται να εκλγεί το αντιμνημονιακό μέτωπο για να φανεί η απάτη και η γύμνια του. ‘Ενα άλλο όμως σκέφεται, πως σε τούτη τη χώρα που οι δυνάμεις του μνημονιακού μετώπου διέλυσαν κάθε τι δημιουργικο και παραγωγικό από το 1980 και έπειτα, δεν είανι η ώρα για να τιμωρηθούν. Συμπε΄ρασμα δεν βγαίνει απρά μόνο αυτό που εκφράζει η ψυχή μας. Αν με ρωτήσετε τί να ψηφίσετε, απάντηση δεν έχω. Ας κάνει ο καθένας αυτό που πιστεύει κι ο Θεός να μας βοηθήσει. Αυτό μόνο. Καλή τύχη σε όλους μας.

5 σχόλια:

  1. Κι όμως προσπερνάς το διακύβευμα αν θα υποταχτούμε στη νεοφιλελεύθερη γερμανική ηγεμονία ή θα αντισταθούμε, όπως και την ίδια την ατομική μας χρεοκοπία. Φοβάμαι ότι τα λάθη που έγιναν (λάθη κυρίως στην ουσία της δημοκρατίας, αφού ο λαός έμενε πάντα αμέτοχος κατ' επιλογή) είναι περισσότερα ή τουλάχιστον σοβαρότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ίδια η ατομική μας χρεοκοπία Δείμο μου είναι γεγονός. Πρώτα από όλα σαν κοινωνία. Απλά, οι 13 συσνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ θα προσθέσουν ακόμα περισσότερα προβλήαμτα σ'αυτή την καημένη χώρα. Βέβαια, σαφώς και το ΠΑΣΟΚ απέτυχε, σαφώς και η ΝΔ απέτυχε. Η μόνη λύση είναι ίσως κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης και συμμετοχής όλων (πλην του ΚΚΕ που δεν θα θέλει).

      Διαγραφή
    2. Ίσως πια δεν έχει σημασία αν θα μας καταστρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς η δημοκρατία που ευαγγελιζόταν το ΠΑΣΟΚ και για την οποία αγωνιστίκαμε τόσο σκληρά, αποδείχθηκε ένα αδειανό πουκάμισο, μία φενάκη στο φαλακρό κεφάλι των 'αγορών'.
      Στέκομαι δίπλα σου για μία κυβέρνηση συνεργασίας (όχι οικουμενική), αλλά με απαίτηση απλώματος της δημοκρατίας και της συμμετοχικότητας.

      (σσ 12 είναι οι συνιστώσες, 13η ονομάζουν το λαό)

      Διαγραφή
  2. Αλλά πάλι κάποιοι μπροστά σε έναν κομματικό λαϊκισμός δεν θα δεχθούνε, οπότε πάλι αδιέξοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαχα δεν το είχα μελετήσει πολύ! Αλήθεια; Μια ζωή ο λαός κατασρρέφει αυτή τη χώρα αλλά that's democracy we all love! Αναγκαίο κακό! Εμείς προς το παρόν θα πάρουμε τον Δήμο και θα οργανωθούμε μαζί για το μέλλον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολίασαν και τους ευχαριστώ: