Ευρωπαϊκή Εθελοντική Εργασία ή αλλιώς EVS.

Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πόσοι από εσάς εκεί έξω, έχετε ποτέ ακούσει την έκφραση Ευρωπαϊκή Εθελοντική Εργασία. Ή ακόμη περισσότερο, πόσοι γνωρίζεται ότι στους δρόμους της πόλης μας κινούνται δεκάδες νέοι από όλες τις γωνιές της Ευρώπης. Που με πόθο να γνωρίσουν την Ελλάδα, προσφέρουν εθελοντικά τις Υπηρεσίες τους. Άλλοι σε Κέντρα Πληροφόρησης Νέων, σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, σε Δήμους και αλλού. Δεν είναι συγκλονιστικό να μαθαίνεις ότι ακόμα και σήμερα που νομίζουμε ότι όλα κινούνται με το χρήμα, υπάρχουν νέοι που χωρίς δεύτερη σκέψη παίρνουν μια βαλίτσα στο χέρι και ξεκινούν ένα ταξίδι στο άγνωστο; Γιατί μη μου πείτε ότι πηγαίνουν σε μέρη γνωστά; Και άντε αν πηγαίνεις σε χώρες όπως η Δανία και η Γερμανία όπου οι δομές της χώρας είναι οργανωμένες και οι άνθρωποι περισσότερο στοχοπροσηλωμένοι. Αλλά αν ταξιδεύεις προς την Ελλάδα, όπου τα πράγματα είναι πιο χαλαρά, είναι γεγονός ότι χρειάζεται ψυχή και σθένος για να τολμήσεις το βήμα. Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, το ίδιο συναίσθημα αμφιβολίας και αγωνίας είχα κι εγώ. Όταν γέμιζα τον ταξιδιωτικό μου σάκο και ταξίδευα για το Santiago de Compostella της Ισπανίας. Για να βοηθήσω στη διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών σε Δημόσιο σχολείο της Ισπανίας. Οπότε ας μην κακίζω μόνο τη χώρα μας. Όταν όμως επέστρεφα και άδειαζα το σάκο μου (πέντε μήνες αργότερα), με τις εκατοντάδες φωτογραφίες να ξεχειλίζουν το σάκο. Με ανεπανάληπτες εμπειρίες. Με φίλους. Μα πάνω από όλα με την περηφάνια της έμπρακτης απόδειξης ότι το εθελοντικό πνεύμα όχι μόνο ζει αλλά και βασιλεύει. Τότε μόλις καταλάβαινα γιατί όλοι αυτοί οι νέοι που κυκλοφορούν στην πόλη μας αφήνουν πίσω τους, φίλους, οικογένεια, γνωστούς και έρχονται να δουλέψουν εθελοντικά, εδώ, στο νοτιοανατολικό άκρο της Ενωμένης Ευρώπης. Τα μέρη που μπορείς να τους βρεις γνωστά. Καμιά σχέση με τα ιλουστρασιόν καθίσματα της παραλίας. Οι ίδιοι, περισσότερο ρομαντικοί, προτιμούν να γνωρίσουν την άλλη όψη της πόλης μας. Καφές στην Αλεξάνδρου Σβώλου. Μπύρα και ούζο στα στενά της Ι. Δραγούμη. Μπιτ Παζάρ. Και, Θέατρο, αμέσως μόλις καταφέρουν να ψελλίσουν τις πρώτες τους ελληνικές λέξεις. Αυτή είναι άλλωστε η μόνη τους ανταμοιβή στην εθελοντική τους εργασία, η μάθηση της Ελληνικής γλώσσας.
Το πρόγραμμα EVS, αρκετά διαδεδομένο αν και καθόλου διαφημισμένο, προσφέρει πολλά. Και έχει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στην νεολαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί, τι να το κάνεις το ERASMUS όταν σου δίνεται η δυνατότητα όχι απλά να ζήσεις σε μια χώρα, αλλά να ζήσεις μαζί με τη χώρα αυτή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να με πηγαίνουν οι συνάδελφοι δάσκαλοι, στο σχολείο που δίδασκα στην Ισπανία, σε όλα τα στέκια, που μόνο με τη δική τους καθοδήγηση θα μάθαινα. Ή ακόμα πιο χαρακτηριστικά να τους συντροφεύω στις απεργιακές τους κινητοποιήσεις, (καλή ώρα όπως στη χώρα μας), για να αυξήσει η Ισπανική Κυβέρνηση τον Προϋπολογισμό της Παιδείας. Αυτές τις εικόνες όσον και αν θέλεις να τις αγοράσεις. Ότι κι αν κάνεις για να τις φανταστείς. Αν δεν τις ζήσεις, δεν μπορείς με τίποτα να τις γευτείς.
Το πρόγραμμα ΝΕΟΛΑΙΑ, μέρος του οποίου είναι και το EVS, έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει την ευκαιρία σε νέους από την ηλικία των 15-25 (το όριο θα αυξηθεί από τα 25 στα 30 από 1ης/1οι/2007) να ταξιδεύσουν. Να ανοίξουν τους ορίζοντες τους. Να αποκομίσουν καινούριες εμπειρίες. Μα πάνω από όλα, να αισθανθούν ότι είναι ζωντανά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί καλώς ή κακώς, όταν ζεις στο νοτιοανατολικό άκρο της Ένωσης και όταν μάλιστα χρειάζεται να επιδεικνύεις το διαβατήριο ή την ταυτότητά σου κάθε φορά που επιθυμείς διακαώς να ταξιδέψεις στο εξωτερικό, είναι αλήθεια ότι είναι κομματάκι δύσκολο να νοιώσεις όπως νοιώθουν οι πολίτες της Κεντρικής Ευρώπης. Μάλιστα, ακόμα χειρότερα, είναι πολλοί από εμάς που νοιώθουν Ευρωπαίοι μόνο όταν ακούμε για τις αποζημιώσεις των αγροτών, για την Εγνατία Οδό, τις επισκέψεις Πρωθυπουργών ή Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Καλά είναι όλα αυτά. Αλλά η αλήθεια είναι ότι Προγράμματα όπως το Νεολαία σε βάζουν στην καρδιά του παιχνιδιού. Και σε εφοδιάζουν με στοιχεία μοναδικά. Και σου δίνουν ρόλο και στόχο στο παιχνίδι που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελπίζω, το άρθρο αυτό να αποτελέσει αφορμή για όλους εσάς τους ονειροπόλους. Που παίρνετε τη ζωή όπως ακριβώς σας αξίζει. Και δεν δέχεστε ότι το νόμισμα έχει μία μόνο πλευρά. Ελπίζω να αδράξετε την ευκαιρία και να ενημερωθείτε στο www.neagenia.gr για ό,τι καινούριο τρέχει. Ευελπιστώ, ότι σύντομα κάποιοι από εσάς ήδη θα προετοιμάζουν τα χαρτιά τους για μία μαγευτική εμπειρία. Εγώ κάνω τον προσκοπικό μου χαιρετισμό και υπόσχομαι να μη σας απογοητεύσει η εμπειρία.