30+1 λόγοι που ένας Δήμαρχος θα έπρεπε να παραιτηθεί.

Σε μια, φανταστική, ευνομούμενη κοινωνία εν έτη 2008, όπου ο Δήμαρχος αποτελεί την επιτομή και την εγγύηση για την εξασφάλιση της Δημοκρατικής συμμετοχής, έρχονται φορές, που πρέπει να αποσύρεται για να μην διασύρεται. Για το καλό της κοινωνίας. Και της δικής του υστεροφημίας. Πότε, όμως, θα πρέπει να συμβαίνει αυτό; Ποια είναι η χρονική στιγμή, που κάποιος πρέπει να αντιληφθεί, ότι η αυλαία κλείνει, και αν δεν θέλει να τον πλακώσει, θα πρέπει να αποσυρθεί; Για να δούμε.

Ένα Δήμαρχος θα πρέπει να παραιτηθεί όταν:

Αντιληφθεί πως έχουν ληστέψει το ταμείο του Δήμου κατ’ εξακολούθηση και κανείς δεν πήρε χαμπάρι, η Δημοτική Αστυνομία αντί να βοηθά την κυκλοφορία έχει μετατραπεί σε εισπρακτικό όργανο για να καλύψουν τα κενά του ταμείου, όταν υπάρχουν υπόνοιες πως πλαστογραφούνται έγγραφα και εκμεταλλεύονται το ταμείο του Δήμου, όταν δεν καταφέρνει να κρατήσει καθαρή ούτε την κεντρική πλατεία του Δήμου του, ένα έργο ουσίας για το κυκλοφοριακό της πόλη ακυρώνετε αντί να βελτιωθεί, η πόλη του με μηδαμινή βιομηχανία φιγουράρει στις πρώτες - σε μόλυνση - πόλεις της Ευρώπης, δεν έχει καταφέρει να δώσει σαφή πολιτιστικό στίγμα για την κουλτούρα της πόλης, δεν έχει καταφέρει να πεζοδρομήσει παρά ελάχιστους δρόμους, δεν έχει καταφέρει να πείσει τους πολίτες ότι τα πεζοδρόμια είναι για να περπατάει ο κόσμος και όχι για να παρκάρουν δίκυκλα και ΙΧ, δεν έχει καταφέρει να χαλιναγωγήσει τους εμπόρους/καφετζήδες που καταπατούν το πεζοδρόμιο με αποτέλεσμα οι πολίτες να περπατούν στον δρόμο, δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει σαφή και αποτελεσματική πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία παντού και πάντα, δεν έχει καταφέρει να αναδείξει καλλιτεχνικές μορφές της πόλης και απλά αναπαράγει κακόγουστα κατεστημένα ακριβο-πληρώνοντάς τα, ενώ έχει πεζοδρομήσει αρκετά σημεία της πόλης οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης σκοντάφτουν κάθε πέντε μέτρα από τις κακοτεχνίες, αυτοί που έχουν την όρασή τους γλιστρούν από την κακή επιλογή των πεζοδρομίων, δεν έχει κάνει ποδηλατοδρόμους με αποτέλεσμα οι οδηγοί των μη μηχανοκίνητων δίτροχων να παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα, το πράσινο της πόλης να είναι ελάχιστο, να μην υπάρχουν παγκάκια, τα εναπομείναντα πάρκα να χρησιμοποιούνται ως σκηνικό για φωτογραφήσεις γάμων, έχει αποτύχει στο να αναβιώσει τη δόξα μιας πόλης που στο παρελθόν αποτελούσε σταυροδρόμι Ελλήνων, Εβραίων, Σλάβων και Αράβων, δεν έχει καταφέρει να κάνει ουσιαστική ανανέωση των δημοτικών συμβούλων με αποτέλεσμα να μην έχει καταφέρει να φέρει νέους ανθρώπους στο πολιτικό προσκήνιο της πόλης, να έχει δημιουργήσει δημοτικό συμβούλιο νεολαίας αλλά να το καταργήσει γιατί κατάλαβε πως απειλείται, δεν έχει δημιουργήσει παρά ελάχιστες θέσεις στάθμευσης, δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει ούτε ένα μεγάλο φεστιβάλ, προσλαμβάνει στο Δήμο με αυστηρά κομματικά κριτήρια –όταν δεν περιορίζεται από τον ΑΣΕΠ-, αμφισβητείται από τους ομοϊδεάτες του, δεν έχει προσφέρει ούτε ένα έργο καινοτομίας για την πόλη του, έχει παραλάβει ένα φοβερό μέσο, όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο, και αντί να το αναδείξει το έχει αναγάγει σε μέσο προπαγάνδας, δεν περπατάει στους δρόμους της πόλης, κατοικεί σε άλλο Δήμο, όταν ο άλλος Δήμος που κατοικεί είναι πρότυπο και δεν έχει καταφέρει ούτε καν να αντιγράψει καλές πρακτικές, είναι απόμακρος και ελιτιστής.

Και φυσικά, όταν όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα.

Τα παραπάνω, θα μπορούσαν να έχουν και τον τίτλο, «Πώς ένας Δήμαρχος μπορεί να κάνει τη διαφορά». Μα, πολύ απλά, κάνοντας τα παραπάνω πράξη. Τώρα είναι στη διακριτική σας ευχέρεια να πάρετε τον παραπάνω «οδηγό» και να μελετήσετε ποιοι Δήμαρχοι, ανά την Ελλάδα, πρέπει να αντιμετωπίσουν την κόκκινη κάρτα και να βγουν από το παιχνίδι. Για το καλό όλων μας. Καλή Ανάσταση σε όλους!