Περπατώντας στο ευρύτερο κέντο του Λονδίνου, άρχισα να ζηλεύω τους μισότρελους που κυνηγούν τις πεταλούδες. Αυτούς που πίνουν τις μπύρες στα παγκάκια. Που γελούν με τα παιδάκια. Δεν ζητούν πολλά. Δεν επιθυμούν πολλά. Δεν ξέρουν. Ή μήπως ξέρρουνκαι δεν μας λένε;Αυτό είναι πρόβλημα..
την επόμενη φορά να ρωτήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή;) πολύ καλό πάσχα εύχομαι!
με πεταλούδες πολλές.
Mαλλον εχουν βρει το πραγματικο νοημα της ζης, αυτο που εμεις ακομη ψαχνουμε! Καλημερες
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω επανειλημμενως αναρωτηθει το ιδιο πραγμα...εμεις δηλαδη, δεσμιοι των υλικων αγαθων, σε τι υπερτερουμε επι της ουσιας;;; Και μιλαω για εκεινους που απο επιλογη απεχουν απο τον υπερκαταναλωτισμο, οχι για εκεινους που θελουν αλλα δεν μπορουν, αυτοι ειναι σε χειροτερη μοιρα απο εμας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα!
μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι? η μηπως τελικα οι φτωχοι σε υλικα ειναι ευτυχισμενοι?! δε συνεχιζω με τα υπαρξιακα ερωτηματα!! να περασεις ομορφα στο Λονδινο.. ελπιζω να σας κανει ομορφες μερες οπως εδω στα βορεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι τυχερός που ήρθες αυτή την εποχή και που έπεσες σε τέτοιο καιρό. Ολη η εβδομάδα θα είναι ηλιόλουστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περάσεις καλά!!
Μια χαρά είναι οι τρελοί !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ εμείς που θα δουλεύουμε μέχρι τα 65 είμαστε λογικοί ?
φιλε ταχυδρομε χρονια πολλα,χριστος ανεστη!με υγεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εμείς απλά ζητάμε το αυτονόητο... ένα τέτοιο πάρκο και στη Θεσσαλονίκη...
ΑπάντησηΔιαγραφή