o Tαχυδρόμος Σεπτεμβρίου στο Libre,

Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχε πολύ ενδιαφέρον. Ήταν σίγουρα διαφορετικό από τα προηγούμενα. Τα ταξίδια σε Λονδίνο και Παρίσι. Οι παραστάσεις στην Επίδαυρο. Οι βόλτες στην Αθήνα. Η αναζήτηση στέγης στην πρωτεύουσα της Γηραιάς Αλβιώνας. Το πάθος με το blogging. Το πάθος γι'αυτή την πόλη, που μεγαλώνει, κοντά στον Σπύρο. Η αγωνία για το πρώτο μου βιβλίο. Η μικρότητες αυτής τις πόλης. Η έλλειψη αστικής/πνευματικής τάξης, που αποπροσανατολίζει τους πάντες. Η έλλειψη πνευματικής καθοδήγησης. Η απουσία πρωθυπουργού. Η έλλειψη σχεδίου. Η έλλειψη, γενικώς.Το μέλλον.

Αν με ρωτούσες λίγα χρόνια νωρίτερα, θα άνοιγα καβγά μαζί σου αν προασπιζόσουν την ανάγκη για μια ταξική κοινωνία. Αν ερχόσουν μπροστά στα μούτρα μου και μου πετούσες πως η αστική τάξη επιτελεί ένα ρόλο και είναι απαραίτητο κομμάτι αυτή της κοινωνίας. Θα τσατιζόμουν. Ο αποπροσανατολισμός, όμως και η παντελής έλλειψη στόχων, πράγμα που οσφραίνομαι καθώς μεγαλώνω, άλλα μου δείχνουν. Η ανάγκη για μια πεφωτισμένη τάξη που θα δρα πάνω από μικροσυμφέροντα και τακτικές, και με γνώμονα το κοινό καλό είναι αναγκαία. Σε κάθε κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της. Να λειτουργεί κάπως σαν αντίβαο και πνευματικό οδηγό, σε μια κοινωνία που πέρα από τη βίζιτα, τα φλας και τον εύκολο πλουτισμό, δεν παράγει τίποτα, απολύτως. Γι'αυτή μου τη μεταστροφή σημανατικό ρόλο έπαιξαν οι συνεχόμενες επισκέψεις μου στις πρωτεύουσες της Γαλλίας και της Βρετανίας και η συναναστροφή μου με τη νέα γενιά μιας κοινωνίας ανθρώπων, που νοιάζεται για το κοινό καλό. Που είναι “χορτάτοι”. Δεν έχουν στο μυαλό τους τη λαμογιά. Ούτε την κομπίνα. Αυτό λείπει αν γένει από την πόλη μας και σχεδόν από όλη τη χώρα, πλην μικρών εξαιρέσεων στην Αθήνα. Αυτά.

Ο ταχυδρόμος αυτό το μήνα ταξίδεψε πολύ. Και έχει προτάσεις. Όσοι αποφασίσετε να αφήσετε την πόλης μας τις ημέρες της Διεθνούς Εκθέσεως, για να αποφύγετε και την ταλαιπωρία, με προορισμό την Αθήνα σας έχω δύο προτάσεις, Η πρώτη, είναι το γνώριμο Mommys, Δελφών 4 στο Κολωνάκι. Ο χώρος, θα σας ταξιδέψει για ένα βράδυ κάπου μεταξύ Αβάνα (διακόσμηση) και Νέα Υόρκη (τέχνη). Ο χώρος πέρα από καταπληκτικό φαγητό, με αποκορύφωμα το ταρτάρ τόνου με φρεσκο λάιμ, προσφέρει καταπληκτικά cocktail, αλλά και τέχνη. Ρίξτε μια ματιά στους τοίχους και θα καταλάβετε πως οι πίνακες δεν είναι μόνιμο ντεκόρ αλλά είναι δημιουργήματα, άλλωτε ήδη γνωστών και άλλωτε ανερχόμενων καλλιτεχνών της Αθήνας και όχι μόνο.

Η δεύτερή μου πρόταση για την Αθήνα ονομάζεται Cucina Povera, Ευφορίωνος 13, στο Καλλιμάρμαρο. Αφού περπατήσετε αρκετά στα στενά του Μετς και μυρίσετε τα ανθισμένα άνθη από τις βοκαμβίλιες που πλημμυρίζουν τον αέρα θα βρείτε χωμένο σε ένα πεζόδρομο αυτό το εστιατοριάκι που αν και “φτωχό”, είναι αρκετά πλούσιο. Τα πιάτα αλλάζουν εβδομαδιαία, με κορυφαίο το καλκάνι. Το προτείνω ανεπιφύλακτα για οινόφιλους, μιας και η λίστα κρασιών είναι ασυναγώνιστη.

Κάποιοι άλλοι από εσάς, θα επιλέξουν να κάνουν τις διακοπές τους τον Σεπτέμβριο. Όσοι επιλέξετε για προορισμό το Παρίσι, σας έχω δύο προτάσεις, που θα σας γοητεύσουν. Η πρώτη είναι το Taillevent. Το εστιατόριο είναι από αυτά που βλέπουμε στις ταινίες. Στις ακριβές παραγωγές. Στην είσοδο, μας περίμενε ο καπετάνιος (ο κύριος με το καπέλο που ανοίγει την πόρτα του ταξί και του κτιρίου). Μία άλλη κυρία, πήρε τα σακάκια μας. Μία άλλη, μας ζήτησε την κράτηση. Συστηθήκαμε. Ενθουσιάστηκε που είμαι Έλληνας. Μου μίλησε για τον Αλιάγα που είναι φίλος της.

Επιλέξαμε το μενού της αναζήτησης για να γνωρίσουμε την κουζίαν. Το πρώτο κυρίως πιάτο, ήταν φιλέτο μαριναρισμένο σε κρασί για περισσότερο από 2 μήνες και σιγοψημενο σε πήλινο σκεύος για περισσότερο από μία ώρα. Το δεύτερο κυρίως πιάτο, ήταν λαβράκι. Φιλέτο από ψάρι ημέρας που ταξιδεύει απευθείας από τα Γαλλικά παράλια. Τα κρασιά που συνόδευσαν το δείπνο μαγευτικά, επιλεγμένα από τον sommelier, που βρίσκεται εκεί για τη δική σας ικανοποίηση. Απαραίτητη κράτηση,περίπου 30 ημέρες πριν την επίσκεψή σας στο εστιατόριο. Το δεύτερο εστιατόριο, που δεν πρέπει να παραλείψεται να επισκεφτείτε είναι το Fontaine Gaillon, που ανήκει κατά το ήμυσι στον Gerard Depardieu και βρίσκεται στην Place Madelene. To κυρίως πιάτο μου, που ήταν βασιλικό λιθρίνι ψημένο με βασιλικό. Βασιλικό πιάτο, αν και καθέτος και οριζοντίος κατά του κληρονομικού χαρίσματος της διαδοχής. Το πιάτο μοσχομίριζε μεσόγειο και θάλασσα. Εδώ, πρέπει να αναφέρω και ένα δεύτερο πιάτο, που δεν ήταν άλλο από αστακό αργοψημένο στη θράκα μέσα σε πήλινο σκεύος. Κάτι παρόμοιο είχαμε δοκιμάσει στο L' Atelier, του Joel Robuchon, του Λονδίνου.Αν είστε τυχεροί, ίσως πέσετε επάνω στον μέγα μάγιστρο του Γαλλικού Κινημτογράφου.

Για τελευταίο προορισμό άφησα το Λονδίνο. Αν είστε φοιτητής/τρια, ή αν ο δρόμος σας, σας φέρει στην πρωτεύουσα της Γηραιάς Αλβιώνας τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου, μην παραλείψετε να πάρετε μια γεύση από το Turn Wine In To Water. Ένα πολύ πρωτοποριακό γεγονός, όπου μεγάλοι σεφ της κουζίνας μαγειρεύουν χωρίς αμοιβή και σερβίρουν σε χαμηλές τιμές. Τα έσοδα των συγκεκριμένων πωλήσεων θα δοθούν στη Δράση Κατά της Πείνας στον Πλανήτη (action against hunger). Με λίγα λόγια, θα φάτε καλά, αλλά θα βοηθήσετε να φάνε και κάποιοι που δεν μπορούν. Δϋο σε ένα. Γι'αυτόν ακριβώς το λόγο, προτιμήστε το St John (Spittafileds), το Fat Duck (Blumenthal) και το μεγάλο δείπνο που θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Μέγαρο όπου οι κορυφαίοι σεφ του κόσμου θα μαγειρέψουν για εσάς. Μία εμπειρία ζωής. Συνδιάστε το με το Open House London 2009, μια μοναδική εμπειρία για αρχιτέκτονες, διακοσμητές και όλους εμάς που μας αρέσουν τα όμορφα κτίρια.

Κλείνοντας, θα σας αφήσω με τις γνώριμες συμβουλές του Γαλανού για 2 κρασιά (www.krasiagr.blogspot.com), Το πρώτο είναι το το Νεοζηλανδέζικο Cloudy bay Te Koko, 2006. Ενα sauvignon blanc απο το Marlborough περασμένο απο βαρέλι για 18 μήνες(12 μήνες με τις οινολάσπες). Καθαρό μέτριο λεμονί,μύτη έντονη πλήρως εξελιγμένη με αρώματα μάνγκο, κίτρο, φρούτα του πάθους, λεμονόχορτο και βανίλια. Το δεύτερο, το Άδολη Γης 2008 (ροζέ). Καθαρό ελαφρύ πορφυρό με καθαρή έντονη μύτη και αρώματα κόκκινων φρούτων,φράουλας,βύσσινου και μύρτιλου. Στόμα σχεδόν ξηρό,μέτριας οξύτητας,αλκοόλ 13% σώμα μέτριο με αρώματα κερασιού,φράουλας,ώριμης ντομάτας και γλυκών μπαχαρικών.Επίγευση μέτρια+, καλής ποιότητας, έτοιμο για κατανάλωση, ιδιαίτερα δίπλα σε σαλάτες, (ιδανικό με cheasar's), θαλασσινά με ελαφριές κόκκινες σάλτσες και φαγητά με γλυκόξινες γεύσεις. Μια πολύ δροσερή, απολαυστική και άκρως καλοκαιρινή πρόταση. Το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ. Στην υγεία μας!