Buy Buy an American Pie!

Ο πρώτος Γενάρης της νέας δεκαετίας πρέπει να ομολογήσω πως ήταν απολογιστικός. Έβλεπα γύρω μου μια γενική ηρεμία και έναν σκεπτικισμό που αν τον αισθανόμουν πέντε χρόνια πριν, θα έλεγα πως ο κόσμος βρίσκεται σε βαθειά κατάθλιψη, πως με κάτι μας ξεκάζουν και όλα αυτά που λέμε χαριτολογώντας αλλά με πολύ ουσία…

Αν βέβαια, είχαμε καταφέρει να διακρίνουμε νωρίτερα όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, ίσως και να τα είχαμε προλάβει. Παρακολουθώντας βέβαια τη νέα ταινία του Michael Douglas, Wall Street: Money Never Sleeps, είμαι ακόμα πιο σίγουρος πως κάποιοι γνώριζαν αλλά στα κρυφά. Μάλιστα, είμαι σίγουρος πως είναι οι ίδιοι άνθρωποι που την έβγαλαν καθαρή. Παρόλα αυτά είναι καταπληκτική ταινία, μην τη χάσετε!

Για ακόμα μία φορά, η δική μας γενιά θα πρέπει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να είστε σίγουροι πως θα το κάνει. Έτσι ακριβώς όπως ζωντάνεψε περιοχές που μέχρι χθες ήταν χαμένες στο χρόνο. Καλαποθάκη, Βαλαωρίτου, Λιμάνι, Λαδάδικα.



Noooooon Cafe

 Η δική μας γενιά την είδε αλλιώς και δεν χρειάζεται να καθίσει στα ιλουστρασιόν καφέ της παραλιακής και να πληρώσει 4,5 ευρώ έναν καφέ. Κάθεται στον προβλήτα και απολαμβάνει το ηλιοβασίλεμα, ενώ μετά χάνεται στα στενά της όμορφης Θεσσαλονίκης. Αυτή είναι η γενιά του ’70, του ’80 και έρχεται και το ’90.

Ο μήνας που μας πέρασε άφησε πολλές καλές πληροφορίες και ένα restaurant review. Ξεκινώντας από την πόλη μας, έχουμε το ολοκαίνουριο Noon στη γωνία Μητροπόλεως & Κ. Ντηλ, το Azzuro στη Θ. Σοφούλη και το Αλέα (παλιό αλλά κλασικό) στην Ισαύρων. Το review αφορά το Λονδρέζικο εστιατόριο Angelus, που το 2009 βραβεύτηκε από το κοινό της Βρετανικής πρωτεύουσας.

Το Noon είναι μάλλον το πιο όμορφο μικρό-καφέ του κέντρου. Ο διακοσμητής Καραλάζος φαίνεται πως μετά το Banquet και το Les Zazous έκανε πάλι το θαύμα του. Με το δικό του ψωμί, που ζυμώνεται από τις 4 τα ξημερώματα, τις φρεσκοψημένες πιτούλες και τον σταθερά καλό καφέ ανεξαρτήτως barista εισβάλλει στην καθημερινότητά μας. Επιβάλλεται να δοκιμάσετε τη μπαγκέτα με προσούτο και το φρέσκο κουλούρι με σως μουστάρδας. Πολύ καλή σχέση ποιότητας τιμής, με τον καπουτσίνο στα 3,5 ευρώ. Λέτε να συμμορφωθούν και άλλοι;

Azzuro Bar Restaurant

Το Azzuro αποτελεί ίσως και τη μεγάλη έκπληξη στην κατηγορία των εστιατορίων μια και είναι πολλοί αυτοί που δεν γνωρίζουν πως πέρα από τη μαγευτική θέα, είναι και ένα εστιατόριο αξιώσεων. Ο Κώστας και ο Βασίλης έχουν καταφέρει να φτιάξουν έναν χώρο με μεράκι, μια αίσθηση που νοιώθεις από την πρώτη στιγμή της επίσκεψής σου. Ξεκινώντας το γεύμα θα πρέπει να προετοιμάσετε τον ουρανίσκο σας με ένα λευκό ποτήρι κρασί Κτήματος Γεροβασιλείου, που θα συνοδεύσει άριστα το μιλφέϊγ γαρίδας. Για σαλάτα να επιλέξετε την ρόκα, μαρούλι με κατσικίσιο τυρί και φρέσκες φράουλες. Στη συνέχεια, το κυρίως πιάτο που ξεχωρίζει στον κατάλογο είναι το σατομπριάν, για 2, 4 και 6 άτομα. Για γλυκό προσέξτε μην σας ξεγελάσουν και δεν πάρετε τους μικρούς λουκουμάδες με μέλι, τηγανισμένους πάντα σε φρέσκο λάδι. Μαγεία! Η σχέση ποιότητας-τιμής στο εστιατόριο του Azzuro θα σας αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους.

Αλέα

Άν δινόταν βραβείο λίστας κρασιού, για την πόλη της Θεσσαλονίκης τότε αυτό θα έπρεπε να το πάρει αναμφισβήτητα το Αλέα. Το μεράκι και το ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη Γιάννη, έχουν δημιουργήσει μία λίστα που ξεπερνάει τους 300 κωδικούς κρασιών με ένα σύνολο πάνω από 2.000 φιάλες κρασιού από τον Ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα καθώς και μία μεγάλη ποικιλία επιλογών σε ποτήρι. Σε ποτήρι μπορείτε να απολαύσετε ανάμεσα στις 30 επιλεγμένες ετικέτες με τιμές που ξεκινούν από τα 6,5€. Έκπληξη αποτελούν τα συνοδευτικά πιάτα, φτιαγμένα και με ιδιαίτερη επιμέλεια από τον ιδιοκτήτη, όπως: αυθεντικό Jamón ibérico (pata negra), μπούτι χήνας κονφί, προσούτο Πάρμας, αγριογούρουνο μαγειρευτό στον φούρνο, ταρτάρ, εξαιρετική ποικιλία τυριών και αλλαντικών, και πολλές άλλες λιχουδιές. Εκπληκτική ποιότητα με λίγο τσιμπιμένες τιμές, που στο τέλος της βραδιάς όμως, θα σας αφήσουν ικανοποιημένους από το αποτέλεσμα.

Angelus Restaurant

Το τελευταίο εστιατόριο του μήνα που μας πέρασε είναι το Angelus. Στο ανατολικό Λονδίνο, αποφασίσαμε να περάσουμε μία από τις προγραμματισμένες μας βραδιές για γευσιγνωσία, στα πλαίσια μιας εκπαιδευτικής επίσκεψης στην Βρετανική πρωτεύουσα. Είχα διαβάσει σε πολλά περιοδικά του ξένου τύπου πως μια καινούρια τάση που φαίνεται να κερδίζει τη Λόνδρα είναι το τραπέζι του chef ή αλλιώς chef’s table. Απολαμβάνεις δηλαδή, πραγματικά, το δείπνο σου μέσα στην κουζίνα μαζί με τον σεφ, που σου εξηγεί τα πάντα ενώ αν θέλεις μπορείς να δοκιμάσεις την τύχη σου στο τηγάνι. Το μενού της αναζήτησης περιελάμβανε 5 πιάτα. Το πρώτο πιάτο περιελάμβανε γαλλικό Jamón τυλιγμένο σε κίτρινο τυρί του ίδιου παραγωγού. Στην εξήγηση του σεφ Martin Nisbet η ένωση δύο υλικών που προέρχονται από τον ίδιο χώρο παραγωγής ήθελε να αναδείξει ακριβώς αυτή τη γευστική τους ισορροπία. Το δεύτερο πιάτο ήταν βιολογικός άγριος Σολωμός με κρούστα μπαχαρικών και πέστο. Στο τρίτο πιάτο είχαμε την ευτυχία να γευτούμε χοιρινή κοιλιά, που αποτελεί το πλέον περιζήτητο πιάτο του Λονδίνου. Στο τέταρτο πιάτο περάσαμε στο φιλέτο μοσχάρι σιγομαγειρεμένο στη γάστρα για περισσότερες από 5 ώρες με φρέσκα μυρωδικά της Βρετανικής εξοχής. Στο τέλος κλείσαμε, με μια σειρά από γλυκά που κορυφώθηκαν με τη φημισμένη lemon pie του Martin. Συμπέρασμα: μοναδική εμπειρία το chef’s table και σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Η σχέση ποιότητα-τιμής, για τα δεδομένα του Λονδίνου, άριστη.

Ποταμός Koniordos wines

Κάπου εδώ, τελειώνει και ο ταχυδρόμος του Φεβρουαρίου με ένα tip για ένα νεογέννητο κρασί από μια πολύ παλιά ετικέτα. Η Koniordos wines επιστρέφει με μια καθαρή Μαλαγουζιά. Ο Ποταμός είναι ένα κρασί με λαμπερό αχνόξανθο χρώμα, μέτριας οξύτητας, έντονα αρωματικό που μπορεί να συνοδεύσει θαυμάσια, ψάρια, θαλασσινά, λευκά κρέατα και τυριά. Προς το παρόν θα το βρείτε στην κάβα Vimelia, Μ. Ψελλού 14. Εκπληκτική επιλογή!