Αναπολώντας τη νέα ουτοπία.

Ο Μάιος είναι για μένα ο μήνας των αναπολήσεων και του επαναπροσδιορισμού των στόχων. Κάτι σαν «Δέκα χρόνια μετά. Ο Νίκος θυμάται». Όταν πρωτο-ξεκίνησα, βλέπετε, την κοινωνική μου συμμετοχή, την χωρίς αντάλλαγμα προσφορά στον πολίτη και την πολιτική, ονειρευόμουν πως θα άλλαζα τα κακώς κείμενα της κοινωνίας. Της δικής μας, τουλάχιστον, τοπικής κοινωνίας. Σκεφτόμουν, πως αν αλλάζαμε τις τοπικές κοινωνίες μεμονωμένα, τότε θα άλλαζε ο κόσμος συλλογικά.

Σ’ αυτή την κοινωνία, παιδιά δε θα ζητιάνευαν στα φανάρια και οι ηλικιωμένοι θα απολάμβαναν την πολυετή προσφορά τους στην κοινωνία χωρίς να χρειάζεται να το διεκδικήσουν. Έκανα όνειρα για μια πεζοδρομημένη πόλη, με πυρήνα των πολίτη και όχι το αυτοκίνητο/ταξί/φορτηγό και όλα αυτά γυρνούσαν στο μυαλό μου. Μια πόλη με υπόγειους κάδους απορριμμάτων, ημι-πεζοδρομημένη Τσιμισκή και πεζοδρομημένη Λ. Νίκης, τραμ και ανθρώπους να αναπνέουν καθαρό αέρα. Με ποιότητα για τον πολίτη, με αγάπη για το περιβάλλον, με αγάπη για τη ζωή στην πόλη. Τα δέντρα, που δια μαγείας έβλεπα να χάνονται από τους δρόμους του κέντρου, να επέστρεφαν ξανά. Να κάνανε ίσκιο στα παγκάκια, που κι αυτά χάθηκαν. Να υπήρχαν υπαίθριοι μουσικοί που θα ομόρφαιναν της γωνιές αυτής της πόλης. Ξέρετε, στο Λονδίνο, ο Δήμος έχει δημιουργήσει ειδικές θέσεις όπου υπαίθριοι μουσικοί παίζουν την μουσική τους στο μετρό. Τη διαχείριση των θέσεων αυτών, ανά έξι μήνες αναλαμβάνει άλλος ραδιοφωνικός σταθμός, του οποίου είναι και η ευθύνη να επιλέξει τους πιο καλούς που θα τραγουδήσουν τα τραγούδια τους σε περαστικούς και ταξιδιώτες. Θα ήθελα να υπήρχαν όμορφα βαμμένα κτίρια (όμορφα υπάρχουν, βαμμένα όχι), που θα συντηρούνταν και με τη βοήθεια των τοπικών αρχών. Ναι, όπως στη Αθήνα, πια, όχι το Λονδίνο. Δεν περπατάει ο κόσμος, συνηθίζουν να λένε όλοι, αλλά πού να περπατήσει όταν παντού υπάρχουν αυτοκίνητα, καυσαέριο και άσχημα κτίρια.

Ρίξτε μια ματιά στο site της νέας μας οργάνωσης. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Έχουμε τη διάθεση για δημιουργία υπο-ομάδων και σε άλλες πόλεις. Υπάρχει ήδη Λάρισα.

Τους ταχυδρομικούς μου χαιρετισμούς.