Παρίσι. Με άλλα παπούτσια. Με άλλο T-Shirt. Με το ίδιο φουλάρι. Part 2.

Το πρωινό ξύπνημά μου δεν ήταν και το καλύτερο. Το βιολογικό μου ρολόι είχε χτυπήσει κόκκινο, όταν άκουγα τη μητέρα της Marie, μια συμπαθέστατη και γλυκύτατη Γαλλίδα, να φωνάζει πως η ώρα είναι οχτώ και μισή, και πως αν θέλουμε να προλάβουμε το Λούβρο χωρίς κόσμο, θα έπρεπε να βιαστούμε. Το μουσείο ανοίγει τις πύλες του στις 9 και έπρεπε να είμαστε εκεί. Θα μου πείτε τί πρεμούρα μας έπιασε να επισκεφτούμε το Μουσείο; Ε, μια από τις χθεσινές συζητήσεις έφερε το θέμα της Αφροδίτης της Μήλου. Έτσι, είχαμε αποφασίσει να τη δούμε από κοντά, να της κλείσουμε το μάτι και μετά να πάμε για brunch. Εκπληκτικό έκθεμα. Με συγκίνησε πολύ περισσότερο από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο. Ομορφιά. Αμόλυντη ομορφιά. Ήπιαμε ένα γρήγορο espresso στο καφέ του Μουσείου και αποχωρήσαμε. Εμπρός λοιπόν προς ένα ακόμα Pain Quotidien, αυτή τη φορά σε άλλη περιοχή, στο Saint-Thomas d'Aquin. Στο κέντρο.

Περπατήσαμε αρκετά μέχρι να το βρούμε. Πήραμε για λίγο το λεωφορείο και καταλήξαμε σ' αυτό το εκπληκτικό μαγαζάκι που μας θρέφει για να αδράξουμε τη μέρα. Τη μέρα, που το απόγευμα θα βρισκόμουν και πάλι Θεσσαλονίκη. Το πρωινό ήταν εκπληκτικό και περιελάμβανε, βιολογικά αυγά και σαλάτα με λαχανικά εποχής και τσορίθο. Στη συνέχεια πήρα μία εκπληκτική σούπα βελουτέ, από καλαμπόκι. Ο καφές έρεε άφθονος, μιας και το κεφάλι μου ακόμα γυρνούσε από το πολύ κρασί. Όχι άλλο αλκοόλ, σας παρακαλώ. Πήρα και ένα βιολογικό τσάι, ψώνισα και 2 φιάλες χύμα γαλλικό κρασί και βουρ προς τα έξω πάλι. Το αεροπλάνο μου πετούσε σε λίγες ώρες, οπότε ο χρόνος γυρνούσε αντίστροφα. Βέβαια, καταφέραμε και επισκεφτήκαμε γνωστό εκδοτικό οίκο. Γιατί; Γιατί αυτό που δεν γνωρίζετε είναι πως ο ταχυδρόμος το χειμώνα θα εκδώσει το πρώτο του παραμύθι, για μεγάλους και παιδιά. Σε συνεργασία με τους Beetroot. Περισσότερες λεπτομέρειες, σύντομα. Βρισκόμαστε στην εικονογράφηση. O πατέρας της Marie, μάς είχε κλείσει μια συνάντηση για να μεταφραστεί ο κύριος Ε. Στα Γαλλικά. Το παραμύθι διαπραγματεύεται την ΕΕ, οπότε και σκοπός είναι να μεταφραστεί σε όσες περισσότερες γλώσσες γίνεται. Άφησα τα προσχέδια, ανταλλάξαμε κάποιες απόψεις για την κρίση στο βιβλίο παγκοσμίως και συνεχίσαμε τη βόλτα μας στους Γαλλικούς κήπους.

Η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να φύγω. Αγκαλιές, φιλιά και υποσχέσεις για συνάντηση στο Λονδίνο (το υπερ-τραίνο) να είναι καλά σε λιγότερο από ένα μήνα. Η Marie, ο Louis και ο Jean-Piere, τρεις άνθρωποι που ήρθαν από το πουθενά, με έχουν καθηλώσει. Είπε κανείς πως δεν κάνουμε φίλους όσο μεγαλώνουμε; Την καλημέρα μου!

*PS. Τα macaroons από το LADUREE, απλά ασυναγώνιστα. Αν ο επόμενος προορισμός σας είναι το Παρίσι, do not forget.